- być w zwyczaju
- być w zwyczaju {{/stl_13}}{{stl_7}}'być zgodnym z tradycją, z obyczajami, być powszechnie uznawanym, przyjętym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jest w zwyczaju, że wysyła się kartki na święta. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
być w zwyczaju
Look at other dictionaries:
zwyczaj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępowanie, zachowywanie się, sposób robienia czegoś utrwalony w danej społeczności, uświęcony często tradycją : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, najczęściej uświęcony tradycją sposób postępowania w pewnych okolicznościach, charakterystyczny dla pewnego środowiska, terenu, okresu itp.; obyczaj» Dawny, odwieczny, staropolski zwyczaj. Stary … Słownik języka polskiego
wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… … Słownik języka polskiego
wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
